Η εκφυλιστική νόσος του δίσκου (οστεοχόνδρωση) στη θωρακική σπονδυλική στήλη είναι μια σχετικά σπάνια κατάσταση σε σύγκριση με άλλες σπονδυλικές στήλες. Αυτό συμβαίνει επειδή ο κλωβός σταθεροποιεί τους θωρακικούς σπονδύλους, περιορίζοντας την κίνηση και τον τραυματισμό από συνεχή κάμψη και επέκταση, όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη σπονδυλική στήλη. Εάν η οστεοχόνδρωση αναπτύσσεται στη θωρακική σπονδυλική στήλη, τότε τις περισσότερες φορές η ανάπτυξή της σχετίζεται με τραύμα.
Ο εκφυλισμός, η καταστροφή και η φλεγμονή στην περιοχή του δίσκου μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά συμπτωμάτων, ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος. Η παθολογία του δίσκου μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως μειωμένο εύρος κίνησης στην πλάτη, πόνο στην πλάτη που μπορεί να εκπέμψει στον μεσοπλεύριο χώρο, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, μυϊκό σπασμό ή ορισμένους συνδυασμούς αυτών των συμπτωμάτων. Οι πιο συχνές εκδηλώσεις οστεοχόνδρωσης στη θωρακική περιοχή εμφανίζονται στο επίπεδο Τ8-Τ12. Κατά κανόνα, οι εκδηλώσεις της οστεοχόνδρωσης στη θωρακική περιοχή είναι: προεξοχή, εξώθηση του δίσκου, δίσκος με κήλη με δέσμευση, σπονδυλολίσθηση.
Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι πιο συχνά συντηρητική, αλλά παρουσία επιπλοκών όπως συμπίεση του νωτιαίου μυελού, είναι δυνατή η χειρουργική θεραπεία.
Η οστεοχόνδρωση (εκφυλιστική ασθένεια δίσκου) δεν είναι στην πραγματικότητα μια ασθένεια, αλλά ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει προοδευτικές αλλαγές στους δίσκους που σχετίζονται με την προοδευτική φθορά και την ανάπτυξη συμπτωμάτων δευτερογενών από τον εκφυλισμό του δίσκου. Ο εκφυλισμός του δίσκου είναι μια φυσιολογική διαδικασία ακούσιας, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, η διαδικασία εκφυλισμού μπορεί να επιταχυνθεί, για παράδειγμα, ως αποτέλεσμα τραύματος, υπερβολικής χρήσης και μυοσκελετικών ανισορροπιών όπως η σκολίωση. Ο εκφυλισμός του δίσκου από μόνο του δεν είναι πρόβλημα, αλλά οι συνθήκες που σχετίζονται με αυτό μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη προχωρημένων συμπτωμάτων.
Στάδια εκφύλισης δίσκου
Η πρόοδος του εκφυλισμού του δίσκου μπορεί να ταξινομηθεί στα ακόλουθα στάδια:
Δυσλειτουργία
- Δάκρυα είναι δυνατά στην περιοχή του ινώδους δακτυλίου, με ερεθισμό των αρθρώσεων των όψεων στο αντίστοιχο επίπεδο της σπονδυλικής στήλης.
- Απώλεια κινητικότητας των αρθρώσεων, τοπικός πόνος στην πλάτη, μυϊκός σπασμός και περιορισμοί στην κινητικότητα του κορμού, ιδιαίτερα επέκταση.
Αστάθεια
- Απώλεια υγρού από δίσκο με αφυδάτωση και μείωση του ύψους του δίσκου. Μπορεί να αναπτυχθεί αδυναμία των αρθρώσεων και των καψουλών, οδηγώντας σε αστάθεια.
- Ο ασθενής θα βιώσει πόνο πυροβολισμού, ισιώνοντας τη σπονδυλική στήλη και απότομη μείωση του εύρους κίνησης στον κορμό.
Εκ νέου σταθεροποίηση
- Το ανθρώπινο σώμα αντιδρά στην αστάθεια σχηματίζοντας πρόσθετους σχηματισμούς οστών με τη μορφή οστεοφυτών, οι οποίοι, σε κάποιο βαθμό, βοηθούν στη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης. Αλλά ο υπερβολικός σχηματισμός των οστών μπορεί να οδηγήσει σε στένωση της σπονδυλικής στήλης.
- Ο πόνος στην πλάτη συνήθως μειώνεται αλλά παραμένει λιγότερο έντονος. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα που μοιάζουν με στένωση
Οι λόγοι
- Οι ανομοριακές αλλαγές στο σώμα είναι η πιο κοινή αιτία εκφυλισμού του δίσκου. Καθώς το σώμα μεγαλώνει, οι δίσκοι χάνουν σταδιακά το υγρό τμήμα τους και αφυδατώνουν. Οι δίσκοι αρχίζουν να περιορίζουν και να χάνουν το ύψος τους, μειώνοντας την ικανότητά τους να απορροφούν σοκ και άγχος.
- Οι εξωτερικές δακτυλιοειδείς δομές του δίσκου μπορεί να αρχίσουν να σπάνε και να σπάσουν, εξασθενίζοντας τα τοιχώματα του δίσκου.
- Τα άτομα που καπνίζουν, είναι παχύσαρκα και ασχολούνται με έντονες δραστηριότητες είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν εκφυλισμό δίσκου.
- Τραυματισμός στη σπονδυλική στήλη ή δίσκος από πτώση ή κρούση μπορεί να προκαλέσει τη διαδικασία εκφυλισμού.
- Ένας δίσκος με κήλη μπορεί να ξεκινήσει την ανάπτυξη εκφυλισμού δίσκου.
- Σε αντίθεση με τους μύες, οι δίσκοι έχουν ελάχιστη παροχή αίματος, οπότε δεν έχουν ικανότητα επανόρθωσης.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα που σχετίζονται με την οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης θα εξαρτηθούν από τη θέση και τις δομές που εμπλέκονται σε αυτήν τη διαδικασία. Ο εκφυλισμός των δίσκων στη θωρακική σπονδυλική στήλη μπορεί να επηρεάσει την πλάτη, την περιοχή κάτω από την ωμοπλάτη ή κατά μήκος των πλευρών.
- Πολλοί ασθενείς με εκφυλιστική νόσο δίσκου της θωρακικής σπονδυλικής στήλης μπορεί να μην έχουν συμπτώματα.
- Χρόνιος θωρακικός πόνος με / χωρίς ακτινοβολία στα πλευρά.
- Αισθητικές αλλαγές όπως μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή παραισθησίες σε περιπτώσεις όπου υπάρχει νευρική συμπίεση.
- Μυϊκός σπασμός και αλλαγές στη στάση του θώρακα στην πλάτη.
- Απώλεια εύρους κίνησης, με μειωμένη ικανότητα κίνησης του κορμού, ειδικά όταν περιστρέφετε ή κάμπτετε στο πλάι.
- Η συνεδρίαση για παρατεταμένες χρονικές περιόδους μπορεί να προκαλέσει πόνο στην πλάτη και πόνο στα χέρια.
- Δυσκολία ανύψωσης βαρών και ανύψωση όπλων από πάνω.
- Σε μεταγενέστερα στάδια, μπορεί να αναπτυχθεί στένωση της σπονδυλικής στήλης, οδηγώντας σε αδυναμία στα κάτω άκρα και απώλεια συντονισμού των κινήσεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Διαγνωστικά
Εκτός από τη διεξοδική εξέταση, ο γιατρός μπορεί να διατάξει τις ακόλουθες εξετάσεις για να επαληθεύσει τη διάγνωση:
- Ακτινογραφία,βοηθά στον προσδιορισμό εάν υπάρχει εκφυλισμός των αρθρώσεων, κατάγματα, δυσπλασίες των οστών, αρθρίτιδα, όγκοι ή λοίμωξη.
- Μαγνητική τομογραφίαγια τον προσδιορισμό μορφολογικών αλλαγών στους μαλακούς ιστούς, συμπεριλαμβανομένης της οπτικοποίησης των δίσκων, του νωτιαίου μυελού και των νευρικών ριζών.
- Η αξονική τομογραφίαμια σάρωση που μπορεί να παρέχει εικόνες διατομής των σπονδυλικών δομών.
- ΗΜΓ,Αυτή η διαγνωστική μέθοδος χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της βλάβης στα νεύρα και του επιπέδου βλάβης.
- ΜυελόγραμμαΚατά κανόνα, αυτή η ερευνητική μέθοδος είναι απαραίτητη για την αποσαφήνιση των μορφολογικών αλλαγών στον βαθμό επίδρασης στις ρίζες και στον νωτιαίο μυελό και για τον προγραμματισμό χειρουργικής επέμβασης.
Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Θεραπεία του συνδρόμου οξέος πόνου:
- Ξεκούραση: Αποφύγετε δραστηριότητες που προκαλούν πόνο (κάμψη, ανύψωση, συστροφή, συστροφή ή επέκταση προς τα πίσω).
- Φάρμακα για τη μείωση της φλεγμονής (αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ανακουφιστικά του πόνου).
- Ο πάγος σε οξείες περιπτώσεις μπορεί να ανακουφίσει τον σπασμό, να ανακουφίσει τον πόνο.
- Η τοπική έκθεση στη θερμότητα μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου και της μυϊκής έντασης.
- Ελαφρές γυμναστικές ασκήσεις για την εξάλειψη των βιομηχανικών διαταραχών που σχετίζονται με την οστεοχόνδρωση και τη βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων, της κανονικής διαμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης, της στάσης του σώματος και του εύρους κίνησης.
- Ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα στήριγμα για να ανακουφίσετε το άγχος στις αρθρώσεις και τους μύες της θωρακικής σπονδυλικής στήλης.
- Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται για τη μείωση της φλεγμονής σε μέτριες έως σοβαρές περιπτώσεις.
- Επισκληρίδια ενέσεις απευθείας στην περιοχή του δίσκου που έχει υποστεί ζημιά.
Σε ήπιες περιπτώσεις, η χρήση τοπικού κρυολογήματος και φαρμάκων μπορεί να είναι επαρκής για την ανακούφιση του πόνου. Μετά την ανακούφιση από τον πόνο, συνιστάται η άσκηση (φυσικοθεραπεία) και οι ασκήσεις για τέντωμα και ενίσχυση των μυών της πλάτης. Η επιστροφή στην κανονική δραστηριότητα πρέπει να είναι σταδιακή για να αποφευχθεί η επανεμφάνιση των συμπτωμάτων.
Οι κύριες συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης
Θεραπεία φαρμάκων
Το καθήκον της χρήσης φαρμάκων για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, ειδικά στο σύνδρομο οξείας πόνου, είναι η μείωση του πόνου, της φλεγμονής και του μυϊκού σπασμού.
- OTC φάρμακα για ήπιο έως μέτριο πόνο.
- Ναρκωτικά αναλγητικά για έντονο πόνο που δεν μπορούν να ελεγχθούν με άλλες μεθόδους θεραπείας.
- Μυοχαλαρωτικά για τη μείωση του οξέος μυϊκού σπασμού.
- Αναλγητικά με συνταγή.
- Ενέσεις όπως ενέσεις αρθρώσεων, απόφραξη ή επισκληρίδιες ενέσεις. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν την ένεση κορτικοστεροειδών σε συγκεκριμένες περιοχές για τη μείωση της τοπικής φλεγμονής.
- Χειροκίνητες θεραπείες, όπως μασάζ μαλακού ιστού, τέντωμα και κινητοποίηση των αρθρώσεων που πραγματοποιούνται από ειδικό, βελτιώνουν τη γεωμετρία, την κινητικότητα και το εύρος κίνησης στη θωρακική σπονδυλική στήλη. Η χρήση τεχνικών κινητοποίησης βοηθά επίσης στη ρύθμιση του πόνου.
- Θεραπεία άσκησης (θεραπευτικές ασκήσεις), συμπεριλαμβανομένων τεντώσεων και μυϊκής ενδυνάμωσης, για την αποκατάσταση του εύρους κίνησης και την ενίσχυση των μυών της πλάτης και της κοιλιάς, υποστήριξη, σταθεροποίηση και μείωση του στρες στους δίσκους και την πλάτη. Ένα πρόγραμμα άσκησης, ειδικά ασκήσεις με βάρη ή βάρη, θα πρέπει να ξεκινήσει μετά την υποχώρηση του πόνου, του μυϊκού σπασμού και της φλεγμονής. Ένα ακατάλληλα επιλεγμένο πρόγραμμα άσκησης μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα. Ως εκ τούτου, η επιλογή των ασκήσεων πρέπει να γίνεται με έναν γιατρό θεραπείας άσκησης.
- Νευρομυϊκή επανεκπαίδευση για βελτίωση της στάσης του σώματος, αποκατάσταση της σταθερότητας, διδασκαλία στον ασθενή της σωστής βιομηχανικής κίνησης για την προστασία των κατεστραμμένων δίσκων και της σπονδυλικής στήλης.
- Η φυσική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης υπερήχων, ηλεκτρικής διέγερσης και κρύου λέιζερ, βοηθά στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής των σπονδυλικών δομών.
- Προγράμματα άσκησης στο σπίτι, όπως ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών, διατάσεις και σταθεροποίηση και αλλαγές στον τρόπο ζωής για τη μείωση του στρες στη σπονδυλική στήλη.
- Βελονισμός. Αυτή η μέθοδος θεραπείας μπορεί να χρησιμοποιηθεί παρουσία αισθητηριακών διαταραχών ή για την αποκατάσταση της αγωγής και τη μείωση του πόνου.
Χειρουργικές θεραπείες
Οι περισσότερες κήλες που βρίσκονται στη θωρακική σπονδυλική στήλη του θωρακικού δίσκου μπορούν να αντιμετωπιστούν επιτυχώς χωρίς χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, όταν η συντηρητική θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι αναποτελεσματική, μπορεί να συνιστάται χειρουργική επέμβαση, ειδικά εάν ο ασθενής έχει μερικά από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Αυξημένος ρινικός πόνος.
- Αυξημένος πόνος και νευρική βλάβη.
- Ανάπτυξη ή αύξηση της μυϊκής αδυναμίας.
- Αυξημένο μούδιασμα ή παραισθησία.
- Απώλεια ελέγχου της λειτουργίας του εντέρου και της ουροδόχου κύστης.
Η πιο κοινή χειρουργική επέμβαση που σχετίζεται με εκφυλισμό δίσκου είναι η δισκεκτομή, στην οποία ο δίσκος αφαιρείται μέσω μιας τομής. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις που μπορούν να προταθούν σε περιπτώσεις οστεοχόνδρωσης και εκφυλισμού του δίσκου. Η επιλογή της χειρουργικής μεθόδου εξαρτάται από την αιτία των συμπτωμάτων. Βασικές χειρουργικές τεχνικές - περιλαμβάνουν foraminotomy, laminotomy, spinal laminectomy, spinal decompression και spinal fusion.
Πρόβλεψη
Τα περισσότερα από τα προβλήματα που σχετίζονται με την οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης μπορούν να επιλυθούν χωρίς χειρουργική επέμβαση και οι άνθρωποι επιστρέφουν στην κανονική εργασία. Η οστεοχόνδρωση στη θωρακική σπονδυλική στήλη λόγω ανατομικής ακαμψίας αναπτύσσεται λιγότερο από ό, τι σε άλλα μέρη. Η διάρκεια της θεραπείας, κατά κανόνα, δεν υπερβαίνει τις 4-12 εβδομάδες και εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Οι ασθενείς πρέπει να συνεχίσουν με το πρόγραμμα τεντώματος, ενίσχυσης και σταθεροποίησης. Η καλή μακροπρόθεσμη πρόγνωση απαιτεί τη χρήση σωστής κίνησης και μηχανικής του σώματος και επίγνωση της σημασίας της διατήρησης της υγείας της σπονδυλικής στήλης.